Voor de club in de kijker van juni maakten we de korte verplaatsing van Hasselt naar het gezellige Alken. Daar huist sinds januari 2016 de club met de frisse naam Chingu Alken. Een clubnaam die we nog nooit gehoord hebben in het Vlaamse taekwondolandschap? Hoofdtrainer Michael Thoelen (34): “Chingu betekent vriend in het Koreaans en dat is wat onze club wil uitstralen. Plezier en samenwerking staan centraal in onze club.”
Dag Michael, Chingu is een vrij jonge club. Hoeveel kaarsjes hebben jullie inmiddels mogen uitblazen?
Michael: “Onze club is officieel van start gegaan in januari 2016. We hebben in het begin van het jaar dus onze zevende verjaardag gevierd.”
Hoe is het destijds allemaal begonnen?
“Kathleen Meirens, Yves Mathijs en ikzelf zijn na een vertrouwensbreuk vertrokken bij onze ex-club en daarna hebben we beslist om een nieuwe club op te richten in Alken. Dat ging perfect want in Alken was nog geen club en wij woonden destijds bijna allemaal in de buurt. Doel was om een club op te richten waarin plezier centraal staat. Niet alleen het pure taekwondoverhaal. Plezier en samenwerking zijn de pijlers van Chingu Alken. Vandaar ook dat we voor de naam Chingu gekozen hebben.“
Op wat ligt de sportieve focus bij Chingu?
“Alle onderdelen van taekwondo komen aan bod. We houden eraan om de trainingen zo onvoorspelbaar mogelijk te maken. Onze leden weten niet wat ze gaan doen als ze naar de zaal komen. Natuurlijk houden we rekening met bepaalde zaken. Als er examens zitten aan te komen, zullen we uiteraard daar meer op focussen. Komt er een sparringtornooi aan, dan zal de focus daar meer op liggen. Met altijd gemoedelijkheid en plezier voor iedereen in het achterhoofd.”
Met hoeveel groepen werken jullie?
“In grote lijnen werken we met twee groepen: min en plus 12. Maar in de praktijk splitsen we de groepen nog vaak op. Yves is onze algemene trainer, Kathleen neemt de jonge kinderen en recreanten voor haar rekening. Ikzelf focus op de mensen die wedstrijdsparring doen en Wim Nivelle is meer gericht op poomsae. We draaien jaarlijks bijna honderd leden en daar zit een beetje vanalles tussen. Hoofdzakelijk kinderen maar ook tieners en recreatieve volwassenen.”
Jullie organiseerden recent ook een zeer gesmaakte interclub. Vertel?
“We zijn met die interclubs gestart toen onze club één jaar oud was. We voelden dat de drempel van clubtrainingen naar taekwondotornooien te hoog lag voor de kinderen. Zo’n interclub is de ideale tussenstap. We poolen de kinderen op basis van meerdere criteria en laten ze proeven van sparring op een hele toegankelijke manier. Zonder elektronische pantsers en met een vlagjessysteem. Iedereen is gegarandeerd van minsten twee kampjes. Het succes is groot. We beperken ons tot 180 deelnemers maar als we het openzetten komen we aan veel meer. Dan doen we bewust niet.”
