Taekwondo Dongji Beringen. Dat is de club die we in de lente in de kijker zetten. De club werd veertien jaar geleden boven de doopvont gehouden onder de naam Poom Beringen maar die naam veranderde intussen naar Dongji Beringen. “Een multiculturele club waarin iedereen het goed met elkaar kan vinden. De Koreaanse benaming Dongji (vriendengroep) past perfect bij onze club”, aldus voorzitter Theo Giesberts.
Als we voorzitter Theo Giesberts (57) van Dongji Beringen voorstellen om een club in de kijker over zijn club (Theo heeft Nederlandse roots maar woont al in Vlaanderen sinds zijn 20ste, nvdr), is hij meteen enthousiast. Theo:“In 2011 zijn we start gegaan in een piepklein zolderkamertje in Paal”, blikt Theo mert een glimlach terug op de begindagen van Poom Beringen. “Samen met mijn kameraad Kristof Erkens voor het sparring en Francis Aerts voor het Poomsae begonnen we eraan met veel goede moed. Kristof verloor zijn interesse al na één seizoen waardoor het hele verhaal al snel op de helling kwam te staan. Maar ja, we hadden toen al 30 jonge leden en je wil die kinderen toch niet weer de straat opsturen? Dus ik heb toen de hulp ingeroepen van mijn goede vriend Fernando Mercurio. En met hem erbij waren we opnieuw klaar voor. De club is toen op korte tijd stevig gegroeid. Dat zoldertje werd al snel te klein en we weken uit naar zalen in Paal en Beringen. Ondertussen zitten we full-time in sporthal ‘t Beverke in Beverlo-Beringen en draaien we elk jaar rond de 100 leden", vertelt Theo.
Trainingen
“Dongji Beringen biedt zes trainingen aan op vier verschillende dagen: twee kleutersessies, twee algemene trainingen met daarin alle taekwondodisciplines verwerkt en ook twee trainingen voor het wedstrijdteam”, antwoordt Theo op onze vraag naar de manier van training geven. “Leuk is dat we een grote trainersstaf hebben waardoor we tijdens sessies kunnen opsplitsen in groepjes van vier à vijf mensen.” Toen Theo destijds plots moest overnemen bij het vertrek van Kristof Erkens had hij slechts een groene band. “Ondertussen zit ik wel aan derde dan hoor”, vult hij meteen aan. “Maar daar stopt het ook mee. Het is een bewuste werkwijze van de club om oudere jeugd in te zetten op trainingen en wedstrijden en hen zo warm te maken om een stap vooruit te zetten binnen de clubwerking. En dat werkt heel goed. De kleutertrainingen bijvoorbeeld zijn volledig in handen van de jeugd bij ons.”
Multicultureel
Beringen is een groene stad in het westen van Limburg met veel invloeden en culturen. Daar zit de aanwezigheid van de mijn van Beringen natuurlijk voor vele tussen. Jaren geleden trokken mensen vanuit alle windhoeken naar de mijnen om er te komen werken. Theo: “Onze club is een mooie afspiegeling van de mensen die in Beringen wonen. Belgen, Turken, Italianen, Polen ...Iedereen traint hier in vrede en goede verstandhouding met elkaar samen. Recent vierden we nog samen het einde van de ramadan”, geeft Theo aan.
Werving
Theo: “Vroeger moesten we hard werken om leden naar de club te halen. Vandaag is dat véél minder het geval. De De mond-aan-mond reclame doet heel goed zijn werk. De lokale basisscholen sturen ook regelmatig spontaan kinderen naar onze club. Ze weten dat we heel goed werken met kinderen met gedragsproblemen. Die status verdien je niet van vandaag op morgen maar krijg je door op lange termijn goed te werken.” Nochtans zijn vechtsportclubs in Beringen schering en inslag. Van een grote judoclub over een vijftal kickboksclubs en ook in het taekwondo zijn er met Taekwondoschool Keumgang in Diest en HTA Tessenderlo goedwerkende clubs in de buurt? Het aanbod is groot in de regio? Theo: “Dat klopt. Maar toch boeren we allemaal goed. Dat betekent dat de vraag ook groot is en dat is goed. Wij zijn er fier op dat wij de vechtsportclub met de grootste jeugdwerking van Beringen zijn.”
Als dat geen mooie afsluiter is. Merci voor de babbel, Theo.
